Μαλανδρίνο

Η περιοχή που καταλαμβάνει είναι αρκετά εκτεταμένη και περιλαμβάνει κτήματα και μέρος του νοτίου άκρου της Βελάς καθώς οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνταν με την καλλιέργεια δημητριακών, όπως το σιτάρι. Στα προϊόντα περιλαμβάνονται και τα αμύγδαλα καθώς και το ποιοτικό κρασί που παράγεται με παραδοσιακό τρόπο. Η κτηνοτροφία είναι επίσης ένας τομέας με τον οποίο ασχολούνταν οι κάτοικοι του Μαλανδρίνου.  

Ο οικισμός, εκτός από ένας από τους μεγαλύτερους, θεωρείται και από τους αρχαιότερους καθώς υπήρχε η ιερή πόλη των Εσπερίων Λοκρών, Φύσκος. Την ύπαρξη της πόλης μαρτυρούν τα αρχαιολογικά ευρήματα νότια του χωριού που όμως δεν έχει γίνει τόπος συστηματικών ανασκαφών. Οι οχυρώσεις της αρχαίας πόλης σώζονται σε αρκετά καλή κατάσταση ενώ πολύτιμες επιγραφές φυλάσσονται στους Δελφούς.

Ιστοριογραφικά το χωριό έχει τις ρίζες του από το 1394, την εποχή της Καταλανοκρατίας, ενώ σημαντικό εμπορικό κέντρο αποτέλεσε και κατά την Ενετοκρατία (1684-1699). Κοιτίδα του ιστορικού πλούτου του χωριού είναι το Λαογραφικό Μουσείο του Μαλανδρίνου.

Η Μάχη του Μαλανδρίνου συντελέστηκε αμέσως μετά την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης στις 28 Μαρτίου 1821. Μια μικρή ομάδα από 100 γενναίους άνδρες από την γύρω περιοχή σχημάτισαν σώμα και κατέλαβε το Μαλανδρίνο, δημιουργώντας γερά θεμέλια για την εδραίωση του Επαναστατικού Αγώνα στη Ρούμελη.

Ο επισκέπτης του χωριού, εκτός από την θέα προς τα Βαρδούσια και την Λίμνη του Μόρνου, μπορεί να θαυμάσει και τον Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου αλλά και την εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου όπου διεξάγεται φημισμένο πανηγύρι στις 15 Αυγούστου και προσφέρεται κοντοσούβλι από αρνί ή προβατίνα, χαρακτηριστικό ρουμελιώτικο έδεσμα.